English
|
Thai
หัวข้อ
“
มุมมองแรงงานหลังได้รับค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท
”
นโยบายค่าแรง 300 บาทไม่ทำให้ชีวิตของแรงงานดีขึ้น เหตุเพราะข้าวของแพง และ 80% บอกอยากกลับไป
ทำงานที่บ้านเกิด หากต่างจังหวัดมีงานไม่ต่างจากกรุงเทพฯ
ดีมาก (5)
ดี (4)
ปานกลาง (3)
พอใช้ (2)
แย่ (1)
ผลคะแนนโหวต
เนื่องในวันที่ 1 พฤษภาคม ที่จะถึงนี้เป็นวันแรงงานแห่งชาติ ศูนย์วิจัย
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ (กรุงเทพโพลล์) จึงได้ดำเนินการสำรวจความคิดเห็นของผู้ใช้
แรงงานเรื่อง
“มุมมองแรงงานหลังได้รับค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท”
โดยเก็บข้อมูล
จากแรงงานที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล พบว่า
ผู้ใช้แรงงานส่วนใหญ่ร้อยละ 75.1 ไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพฯ
และปริมณฑล
ขณะที่ร้อยละ 24.9 มีภูมิลำเนาอยู่
ทั้งนี้เมื่อถามถึงสาเหตุที่ผู้ใช้
แรงงานไม่ทำงานในภูมิลำเนาที่เกิด ร้อยละ 64.8 ระบุว่ามีงานให้เลือกน้อย
รองลงมาร้อยละ 33.4 ระบุว่าในกทม. และปริมณฑลมีสวัสดิการที่ดีกว่า และร้อยละ
33.3 ระบุว่าได้ค่าแรงต่ำกว่า 300 บาท
โดยเมื่อถามต่อว่า “หากสามารถแก้ปัญหา
ดังกล่าวข้างต้นได้ ตั้งใจที่จะกลับไปทำงานในภูมิลำเนาเกิดหรือไม่” ร้อยละ
80.0 ตั้งใจว่าจะกลับ
ขณะที่ร้อยละ 20.0 ตั้งใจว่าจะไม่กลับ
ส่วนผลกระทบที่มีต่อการทำงาน หลังจากมีการปรับขึ้นค่าแรง
ขั้นต่ำเป็น 300 บาท แรงงานส่วนใหญ่ร้อยละ 65.4 ระบุว่าไม่ได้รับผลกระทบ
ขณะที่ร้อยละ 34.6 ระบุว่าได้รับ
ผลกระทบ ในจำนวนนี้ร้อยละ 16.5 ระบุว่าทำงานล่วงเวลา (OT) ได้น้อยลง
ร้อยละ 9.2 ระบุว่าต้องทำงานหนัก
มากขึ้น และร้อยละ 4.2 ระบุว่าไม่มีการปรับขึ้นค่าจ้างในช่วงที่ผ่านมา
เมื่อถามถึงชีวิตความเป็นอยู่ หลังจากมีการปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท พบว่า ส่วนใหญ่ร้อยละ
45.9 เห็นว่ามีชีวิตความเป็นอยู่เหมือนเดิม (เพิ่มขึ้นร้อยละ 9.4 จากการสำรวจในปี 55)
ขณะที่ร้อยละ 44.2
เห็นว่าดีขึ้น (ลดลง ร้อยละ 16.5) และร้อยละ 9.9 เห็นว่าแย่ลง (เพิ่มขึ้นร้อยละ 7.1)
โดยเมื่อถามสาเหตุที่ทำให้ชีวิต
ความเป็นอยู่ไม่ดีขึ้นอันดับแรกคือ ข้าวของแพงขึ้น (ร้อยละ 85.9)
รองลงมาคือ ขาดสวัสดิการช่วยเหลือ/สวัสดิการ
แย่ลง ( ร้อยละ 7.1) และงานไม่มั่นคง ไม่รู้จะถูกเลิกจ้างตอนไหน (ร้อยละ 4.4)
สุดท้ายเมื่อถามว่า “มีความกังวลว่าจะตกงานมากน้อยเพียงใด หลังจากการขึ้นค่าแรง 300 บาท
มีผลทำให้ผู้ประกอบการ SME มีการลดพนักงานลง 15% (ข้อมูลจากสภาอุตสาหกรรมฯ) เพื่อประคองกิจการ
ให้อยู่รอด” ร้อยละ 73.2 กังวลน้อยถึงน้อยที่สุด
ขณะที่ร้อยละ 26.8 กังวลมากถึงมากที่สุด
รายละเอียดดังต่อไปนี้
1. ภูมิลำเนาของผู้ใช้แรงงานอยู่ในพื้นที่กรุงเทพฯ และปริมณฑลหรือไม่
ร้อยละ
มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพฯ และปริมณฑล
24.9
ไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพฯ และปริมณฑล
75.1
2. สาเหตุที่ไม่ทำงานในภูมิลำเนาที่เกิด
(ตอบได้มากกว่า 1 ข้อและถามเฉพาะผู้ที่ไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพฯ และปริมณฑล)
ร้อยละ
มีงานให้เลือกน้อย
64.8
ในกทม. และปริมณฑลมีสวัสดิการดีกว่า
33.4
ได้ค่าแรงต่ำกว่า 300 บาท
33.3
ชอบอยู่กทม.และปริมณฑลมากกว่า
20.9
เปิดรับคนเข้าทำงานน้อยกว่า
19.7
หางานที่ตรงกับทักษะไม่ได้
13.9
ต้องทำงานหนักกว่า
9.6
ค่าครองชีพในกทม. และปริมณฑลถูกกว่า
2.2
มีแรงงานต่างด้าวมาแย่งงาน
0.7
3. ความตั้งใจที่จะกลับไปทำงานในภูมิลำเนาที่เกิด หากสามารถแก้ปัญหาดังกล่าวข้างต้นได
(ถามเฉพาะผู้ที่ไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพฯ และปริมณฑล)
ร้อยละ
ตั้งใจว่าจะกลับ
80.0
ตั้งใจว่าจะไม่กลับ
20.0
4. ผลกระทบที่มีต่อการทำงาน หลังจากมีการปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำเป็น 300 บาท
ร้อยละ
ไม่ได้รับผลกระทบ
65.4
ได้รับผลกระทบ โดย...
ทำงานล่วงเวลา (OT) ได้น้อยลง
ร้อยละ 16.5
ต้องทำงานหนักมากขึ้น
ร้อยละ 9.2
ไม่มีการปรับขึ้นค่าจ้าง ในช่วงที่ผ่านมา
ร้อยละ 4.2
มีรายได้โดยรวมต่อเดือนลดลงจากเดิม
ร้อยละ 3.5
ต้องหางานทำใหม่ เนื่องจากถูกเลิกจ้าง
ร้อยละ 1.2
34.6
5. ชีวิตความเป็นอยู่ หลังจากมีการปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท
ชีวิตความเป็นอยู่
สำรวจเมษายนปี 2555
(ร้อยละ)
สำรวจเมษายนปี 2556
(ร้อยละ)
เพิ่มขึ้น/
ลดลง
ดีขึ้น
60.7
44.2
- 16.5
เหมือนเดิม
36.5
45.9
+ 9.4
แย่ลง
2.8
9.9
+ 7.1
6. สาเหตุที่ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ไม่ดีขึ้นเพราะ
(ถามเฉพาะผู้ที่มีชีวิตความเป็นอยู่เหมือนเดิมและแย่ลง)
ร้อยละ
ข้าวของแพงขึ้น
85.9
ขาดสวัสดิการช่วยเหลือ/สวัสดิการแย่ลง
7.1
งานไม่มั่นคง ไม่รู้จะถูกเลิกจ้างตอนไหน
4.4
การเป็นหนี้เป็นสิน
2.6
7. ระดับความกังวลว่าจะตกงาน หลังจากมีการขึ้นค่าแรง 300 บาทซึ่งมีผลทำให้ผู้ประกอบการ SME
มีการลดพนักงานลง 15% (ข้อมูลจากสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย) เพื่อประคองกิจการ
ให้อยู่รอด
ร้อยละ
มากถึงมากที่สุด
(โดยแบ่งเป็นมากที่สุดร้อยละ 5.2 และมากร้อยละ 21.6)
26.8
น้อยถึงน้อยที่สุด
(โดยแบ่งเป็นน้อยร้อยละ 24.8 และน้อยที่สุดร้อยละ 48.4)
73.2
รายละเอียดในการสำรวจ
วัตถุประสงค์ในการสำรวจ
:
เพื่อสะท้อนความคิดเห็นของผู้ใช้แรงงานที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ในประเด็น
เกี่ยวกับ มุมมองชีวิตของแรงงานหลังได้รับค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท
ระเบียบวิธีการสำรวจ
:
การสำรวจใช้การสุ่มตัวอย่างจากประชาชนอายุ 18 ปีขึ้นไป ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ด้วยวิธีการ
สุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi-Stage Sampling) โดยสุ่มจากเขตการปกครองทั้งเขตชั้นใน ชั้นกลาง และชั้นนอก
ได้แก่ เขตคลองเตย ดอนเมือง บางขุนเทียน บางเขน บางบอน บางรัก ปทุมวัน พระโขนง ภาษีเจริญ มีนบุรี ยานนาวา
ราษฎร์บูรณะ ลาดกระบัง สาทร หลักสี่และปริมณฑล ได้แก่ ปทุมธานี นนทบุรี สมุทรปราการ สมุทรสาคร จากนั้นจึงสุ่มถนน
และประชากรเป้าหมายที่จะสัมภาษณ์อย่างเป็นระบบ ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 1,052 คน เป็นเพศชาย ร้อยละ 51.3 และ
เพศหญิงร้อยละ 48.7
ความคลาดเคลื่อน (Margin of Error)
:
ในการประมาณการขนาดตัวอย่างมีขอบเขตของความคลาดเคลื่อน
4% ที่ระดับความเชื่อมั่น 95%
วิธีเก็บรวบรวมข้อมูล:
ใช้การสัมภาษณ์แบบพบตัว โดยเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่มีโครงสร้างแน่นอน โดยเป็น
ข้อคำถามแบบเลือกตอบ (Check List Nominal) จากนั้นคณะนักวิจัยได้นำแบบสอบถามทุกชุดมาตรวจสอบความถูกต้อง
สมบูรณ์ก่อนบันทึกข้อมูลและประมวลผล
ระยะเวลาในการเก็บข้อมูล
:
23 - 25 เมษายน 2556
วันที่เผยแพร่ผลสำรวจ:
29 เมษายน 2556
สรุปข้อมูลพื้นฐานของกลุ่มตัวอย่าง:
ตารางข้อมูลประชากรศาสตร์
จำนวน
ร้อยละ
เพศ:
ชาย
540
51.3
หญิง
512
48.7
รวม
1,052
100.0
อายุ:
18 – 25 ปี
374
35.6
26 – 35 ปี
336
31.9
36 – 45 ปี
191
18.2
46 ปีขึ้นไป
151
14.3
รวม
1,052
100.0
อาชีพ:
โรงงานอุตสาหกรรม
469
44.7
กรรมกรก่อสร้าง
35
3.3
รปภ. / ภารโรง
148
14.1
แม่บ้าน / คนสวน
69
6.5
รับจ้างทั่วไป
104
9.8
ช่างซ่อม
41
3.9
พนักงานบริการ / นวดแผนโบราณ
90
8.5
พนักงานขับรถ
6
0.6
พนักงานขาย
91
8.6
รวม
1,052
100.0
อยู่ในระบบประกันสังคมหรือไม่:
อยู่ในประกันสังคม
872
82.9
ไม่อยู่ในประกันสังคม
180
17.1
รวม
1,052
100.0
ติดตามกรุงเทพโพลล์ผ่าน twitter ได้ที่
Download PDF file:
ศูนย์วิจัยมหาวิทยาลัยกรุงเทพ (กรุงเทพโพลล์)
Email:
bangkokpoll@bu.ac.th
โทร. 0-2350-3500 ต่อ 1770-1776
ผลสำรวจเรื่องอื่นๆ
